تأثیر ترکیبی تمرین اختیاری و مصرف عصاره آلیوم پارادوکسوم بر سطوح آمیلوئید بتا (aβ۱-۴۲) پلاسمای موش های صحرایی دیابتی

زمینه و هدف: پروتئین آمیلوئید بتا(aβ) به عنوان یک عامل خطرساز بیماری آلزایمر در بیماران دیابتی افزایش می­یابد. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر ترکیبی 6 هفته تمرین اختیاری و مصرف عصاره گیاه آلیوم پارادوکسوم بر سطوح آمیلوئید بتا پلاسمای موش­های صحرائی دیابتی­ تحریک­شده با آلوکسان بود.   روش کار: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی 28 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به وزن 1± 185 گرم، به طور تصادفی در 4 گروه (هر گروه 7 سر) کنترل، ورزشی، آلیوم و ترکیبی تقسیم شدند. آزمودنی­ها با تزریق آلوکسان (120 میلی گرم بر کیلوگرم) محلول در بافر سالین به صورت درون صفاقی، دیابتی شدند. موش­های گروه­های­ تمرین به مدت 6 هفته در قفس­های مجهز به چرخ دوّار و به صورت اختیاری به فعالیت پرداختند. آمیلوئید بتا به روش ایمنی سنجی آنزیمی (الایزا) اندازه گیری شد. از تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی lsd برای مقایسه گروهها و بررسی معنی داری یافته ها استفاده گردید.   یافته­ها: میزان aβ1-42 پلاسمای گروه ورزشی نسبت به گروه کنترل به طور معنی­داری افزایش یافت (001/0p=). همچنین میزان aβ1-42پلاسمای گروه ترکیبی نسبت به گروه­های کنترل (029/0p=) و آلیوم (025/0p=)افزایش یافت. با این وجود، تفاوت معنی­داری بین سطوح aβ1-42پلاسمای گروه ترکیبی با گروه تمرین (210/0p=) و آلیوم با گروه کنترل (944/0p=) مشاهده نشد.    نتیجه­گیری:سطوح پلاسمائی aβ1-42 آزمودنی­های دیابتی به دنبال تمرین اختیاری و مصرف عصاره گیاه آلیوم پارادوکسوم افزایش یافت. به نظر می­رسد برای درک آثار مثبت یا منفی این افزایش بر عوارض ناشی از بیماری دیابت به تحقیقات بیشتری نیاز است.